عبداللطیف پنجابی اصفهانیعبداللطیف پنجابی اصفهانی، از شعرا و ادبای اصفهان در قرن دوازدهم هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیمیرزا عبداللطیف اصفهانی پنجابی متخلّص به «تنها»، شاعر ادیب اصفهان در اوایل قرن دوازدهم هجری بوده است. خواهرزاده میرزا جلال اسیر اصفهانی است. وی در هندوستان ساکن بوده و حکومت پنجاب را داشته و به سال ۱۱۱۶ق وفات یافته است. دیوان اشعارش در کتابخانه مجلس شورای ملّی است. شعر زیر از اوست: "به جز ساغر چو موج باده کی گردد ••• زبان من به رنگ از می مغز دارد استخوان من". [۲]
حسینی سنبهلی، میرحسین‌دوست، تذکره حسینی، ص۷۸.
[۳]
حسن‌خان بهادر، سیدمحمدصدیق، تذکره شمع انجمن، ص۱۶۴.
[۴]
العجمی، فالح شبیب، العجمی، فالح شبیب، صحف ابراهیم، ص۹۰.
[۵]
گوپاموی، محمدقدرت‌الله، تذکره نتایج الافکار، ص۱۲۸-۱۲۹.
[۶]
معانی، احمد گلچین، کاروان هند، ج۱، ص۲۵۵-۲۵۶.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۳۰۶. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان سده دوازدهم(قمری) | ادیبان ایران سده دوازدهم (قمری) | شعرای اصفهان قرن 12 (قمری) | شعرای ایران قرن 12 (قمری) | نویسندگان اصفهان سده دوازدهم (قمری) | نویسندگان ایران سده دوازدهم(قمری)
|